Salı, Eylül 30, 2008

hayat sadece nükte

Varta

Dokunmaya takatin varsa
Kalbini pörsüten zamana dokun
Bir tekrar üzre her daim korkarak
Anlamak sana ne sunar
Anladığını sanmaktan başka

Soruların kavsinde dönerken cevap
Bozuldukça üşütür seni tılsım
Sorulur elbet soru niyetine hesap
Parçalanmış dünyanın kirini atarak
Besmeleyle açılan ne varsa
Yazılmıştır alnına
Bir daha kapanmamak

Bu nağmenin nakaratı noksan
Pulu fazla bu nâmenin
Söz bir anafordur yutmazsan
Yutar seni bir harf gibi
Düş dediğin nükseder
Aklımdan düş dedikçe

Hayat sadece nükte

f. m. tiyanşan

dün bir, bugün otuz

çok şükür, yine bayram.
bayramlaşmaya gelenlere sürpriz hediyeler aldım.
el öptürme, harçlık hazırlama, küçüklerin saçına kolonya dökme yaşındayım artık.
ya o değil de çok çabuk geçti yine Ramazan.
büyümekle ilgili olabilir mi?
ı ıh.

Pazartesi, Eylül 22, 2008

bu aralar ramazan

uuuu saat de baya olmuş,
kalkayım artık ben dedim,dedim de ne çare bırakmadılar.
ne çok zaman olmuş öyle,
güzel oldu ama, yani başıma gelenler.
mail kutum dolmuş taşmış okur iletileriyle.
nerdesin diyip özleyenler,
bu kadar mıydı yani diyip hayal kırıklığı yaşayanlar,
bir ses ver yahu deyip endişeye düşenler falan.
yazmak isterdim.
ama nerdeeeee!
çok rencide oldum.
insan bi merak eder bu kız kuyuya mı düştü diye.
kendimi küçük ibo gibi hissediyorum.
öyle işte.
ha bi de HAYIRLI RAMAZANLAR.

not: sevdiğim ancak uzun süreli sessizliğe bürünen bir bloğu bir gün açıp yeni bir yazı gördüğümde içim kıpraşıyor.umarım bu yazı da öyle bir kıpraşma uyandırır:pp.evet ilgi istiyorum,şımartılmak istiyorum.