uuuu saat de baya olmuş,
kalkayım artık ben dedim,dedim de ne çare bırakmadılar.
ne çok zaman olmuş öyle,
güzel oldu ama, yani başıma gelenler.
mail kutum dolmuş taşmış okur iletileriyle.
nerdesin diyip özleyenler,
bu kadar mıydı yani diyip hayal kırıklığı yaşayanlar,
bir ses ver yahu deyip endişeye düşenler falan.
yazmak isterdim.
ama nerdeeeee!
çok rencide oldum.
insan bi merak eder bu kız kuyuya mı düştü diye.
kendimi küçük ibo gibi hissediyorum.
öyle işte.
ha bi de HAYIRLI RAMAZANLAR.
not: sevdiğim ancak uzun süreli sessizliğe bürünen bir bloğu bir gün açıp yeni bir yazı gördüğümde içim kıpraşıyor.umarım bu yazı da öyle bir kıpraşma uyandırır:pp.evet ilgi istiyorum,şımartılmak istiyorum.