Salı, Eylül 30, 2008

hayat sadece nükte

Varta

Dokunmaya takatin varsa
Kalbini pörsüten zamana dokun
Bir tekrar üzre her daim korkarak
Anlamak sana ne sunar
Anladığını sanmaktan başka

Soruların kavsinde dönerken cevap
Bozuldukça üşütür seni tılsım
Sorulur elbet soru niyetine hesap
Parçalanmış dünyanın kirini atarak
Besmeleyle açılan ne varsa
Yazılmıştır alnına
Bir daha kapanmamak

Bu nağmenin nakaratı noksan
Pulu fazla bu nâmenin
Söz bir anafordur yutmazsan
Yutar seni bir harf gibi
Düş dediğin nükseder
Aklımdan düş dedikçe

Hayat sadece nükte

f. m. tiyanşan