ciddi kararlar verme arefesindeyim.
bu ay klavyeye neden bu kadar az dokunduğumu bulmak gibi.
ben üşürken kuzenimin tişörtle dolaşması üzerine, "aman aslı abla, yaşlanıyorsun" demesini anlamlandırmak gibi.
25'ime girdiğimde de böyle olmuştum. yine o duygu şeysi oldu.
sanırım yün fanila giyip pamuklu pijamalarla yatma yaşındayım ben.
akşam olunca üzerine şal alıp dışarı çıkma modası,
kapı pencere açıkken cereyanda kalıp üşütmekten korkma havası.
televizyonun sesi de yüksek geliyor artık.
sakin bir köşe lazım.
bir huzur.
bi de lodos mu diyordu şarkıda.
bi lodos lazım şimdi bana bi kürek bi kayık.
bir de çatal kaşık takımı.